Η Meta, το δημιούργημα του Μαρκ Ζάκερμπεργκ, αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα τιτάνιο εγχείρημα: την τοποθέτηση ενός υποθαλάσσιου καλωδίου μήκους άνω των 50.000 χλμ, περισσότερο από την περιφέρεια της Γης. Το έργο, που βαφτίστηκε “Project Waterworth”, στοχεύει να επανασχεδιάσει τον χάρτη της παγκόσμιας συνδεσιμότητας αγγίζοντας σχεδόν όλες τις ηπείρους. Αλλά όλο αυτό κρύβει μια “παγίδα”.
Η Meta κατασκευάζει το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο καλώδιο διαδικτύου στον κόσμο: αλλά δεν είναι καλό
Κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί: τι ωθεί μια εταιρεία όπως η Meta, γνωστή κυρίως για πλατφόρμες όπως το Facebook και το Instagram, να βουτήξει στα βάθη των ωκεανών; Η απάντηση βρίσκεται στη στρατηγική σημασία των υποθαλάσσιων υποδομών.
Σήμερα, πάνω από το 95% της παγκόσμιας κίνησης στο διαδίκτυο διέρχεται μέσω αυτών των καλωδίων. Είναι πραγματικοί ψηφιακοί αυτοκινητόδρομοι που τρέχουν στον θαλάσσιο πυθμένα. Και αυτός ο αριθμός θα πρέπει να κάνει αμέσως κατανοητό κάτι: όποιος ελέγχει αυτούς τους “σωλήνες” έχει τεράστια δύναμη στη παγκόσμια συνδεσιμότητα.
Με το Project Waterworth, η εταιρεία του Μαρκ στοχεύει να εξασφαλίσει ένα σημαντικό μερίδιο αυτής της αγοράς, προκαλώντας άλλους τεχνολογικούς γίγαντες όπως η Google, που ήδη επενδύει δισεκατομμύρια σε υποθαλάσσια καλώδια μεταξύ Αφρικής και Αυστραλίας. Και αυτή είναι ακριβώς η παγίδα που ανέφερα: πρόκειται για έναν ανταγωνισμό που θα μπορούσε να σηκώσει περισσότερα από ένα φρύδια μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών, ανησυχώντας για την αυξανόμενη δύναμη των Big Tech στο διαδίκτυο.
Αυτό που λέγεται, το παιχνίδι δεν παίζεται μόνο στο οικονομικό επίπεδο. Τα υποθαλάσσια καλώδια είναι ευαίσθητες υποδομές, εκτεθειμένες σε κινδύνους τυχαίων κοπών ή σκόπιμων σαμποτάζ. Ωστόσο, η Meta φαίνεται να έχει λάβει σοβαρά υπόψη αυτή την απειλή, σχεδιάζοντας να τοποθετήσει το καλώδιο σε αβυσσαλέα βάθη και να χρησιμοποιήσει πρωτοποριακές τεχνικές ταφής.
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει: Θεωρία του νεκρού Διαδικτύου: αυτή η θεωρία διχάζει το διαδίκτυο
Επιπλέον, η διαδρομή του Project Waterworth αποφεύγει θερμές ζώνες όπως η Διώρυγα του Σουέζ και η Νότια Σινική Θάλασσα, προτιμώντας διαδρομές που ενισχύουν τους δεσμούς μεταξύ ΗΠΑ και αναδυόμενων χωρών.
Μια επιλογή που αποκαλύπτει γεωπολιτικές επιπτώσεις που δεν είναι καθόλου δευτερεύουσες. Πρώτα απ’ όλα, ενισχύοντας τους δεσμούς μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των αναδυόμενων χωρών του Νότου, η εταιρεία θα μπορούσε να αλλάξει τις υπάρχουσες εμπορικές και διπλωματικές δυναμικές, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες αλλά και πιθανές εντάσεις με παράγοντες που αποκλείονται από αυτές τις προνομιακές συνδέσεις.
Επιπλέον, η κατοχή μιας τόσο σημαντικής υποδομής όπως ένα υποθαλάσσιο καλώδιο επιτρέπει στη Meta να προβάλλει την επιρροή της σε παγκόσμια κλίμακα. Όποιος ελέγχει τις διαδρομές της συνδεσιμότητας έχει τεράστια δύναμη στο να διαμορφώνει τις ροές πληροφοριών και δεδομένων που διασχίζουν τον πλανήτη.
Και οι χρήστες; Λίγα αλλάζουν, αντίθετα. Για εμάς, μια πιο ισχυρή υποδομή θα μπορούσε να μεταφραστεί σε ένα πιο γρήγορο και αξιόπιστο δίκτυο. Σίγουρα, καλύτερα να βασιστούμε στα περιστέρια όμως!
Το πρόβλημα, για να το πούμε έτσι, βρίσκεται αλλού: ο αυξανόμενος έλεγχος των Big Tech στις ραχοκοκαλιές του διαδικτύου εγείρει ερωτήματα για τον ανταγωνισμό και την ουδετερότητα του δικτύου. Μήπως κατευθυνόμαστε προς ένα όλο και πιο κλειστό ψηφιακό οικοσύστημα, που κυριαρχείται από λίγους παράγοντες;
