Στη σύγχρονη κοινωνία, ο νοητικός θόρυβος έχει γίνει ένας σταθερός σύντροφος, τροφοδοτούμενος από την αδιάκοπη ροή πληροφοριών, τις εργασιακές πιέσεις και τις κοινωνικές προσδοκίες. Αυτή η γνωστική υπερφόρτωση εκδηλώνεται ως ένας συνεχής εσωτερικός διάλογος, γεμάτος ανησυχίες, τύψεις και παρεμβατικές σκέψεις, που εμποδίζει να ζούμε πλήρως το παρόν. Η ικανότητα να σβήσουμε αυτό το υπόβαθρο γίνεται όλο και πιο δύσκολη και ταυτόχρονα όλο και πιο απαραίτητη. Αναζητούμε συνεχώς στιγμές σιωπής και μοναξιάς για να αγκυροβολήσουμε στο παρόν. Κάποιοι καταφεύγουν στη σωματική άσκηση, άλλοι περιορίζουν την έκθεση σε ψηφιακά ερεθίσματα, ενώ άλλοι βρίσκουν καταφύγιο στη φύση για να αποκαταστήσουν την ψυχική ισορροπία και να βρουν την εσωτερική γαλήνη. Σε αυτό το πλαίσιο, πλούσιο σε διάφορα τεχνάσματα και φιλοσοφίες, ξεχωρίζει ένας ενδιαφέρον χώρος μιας αρχαίας ιαπωνικής παράδοσης: Το Χανάμι.
Αυτή η συνήθεια γιορτάζει την εφήμερη ομορφιά των ανθών κερασιάς. Κυριολεκτικά ο όρος σημαίνει: “θαυμάζοντας τα λουλούδια”, αλλά είναι πολύ περισσότερα από μια απλή παρατήρηση, είναι ένα τελετουργικό που εμπλέκει όλες τις αισθήσεις, μια πρόσκληση να βυθιστούμε στην ομορφιά της ανοιξιάτικης ανθοφορίας (ακόμα και αν έχει συμβεί και κατά τη διάρκεια του χιονιού), μια ευκαιρία να επιβραδύνουμε, να συνδεθούμε με τη φύση και να απολαύσουμε τη στιγμή.
Μια βουτιά στην ιστορία. Πώς διεξάγεται το Χανάμι;
Οι ρίζες του Χανάμι βυθίζονται στην μακρινή περίοδο Νάρα (710-794 μ.Χ.), όταν θαύμαζαν τα άνθη δαμασκηνιάς. Με τον καιρό όμως, οι κερασιές επικράτησαν, γίνοντας το σύμβολο αυτής της παράδοσης. Η ανθοφορία τους, σύντομη και έντονη, αντιπροσωπεύει την εφήμερη ομορφιά της ζωής, μια πρόσκληση να αδράξουμε τη στιγμή και να εκτιμήσουμε κάθε στιγμή. Στην Ιαπωνία, είναι συνήθεια να συναντιούνται στα πάρκα, οργανώνοντας πικνίκ κάτω από τα ανθισμένα δέντρα κερασιάς· μια στιγμή μοιράσματος, χαράς, μακριά από τη φρενίτιδα της καθημερινής ζωής. Φανταστείτε ένα πάρκο γεμάτο με ένα ροζ σύννεφο από άνθη κερασιάς, ανθρώπους καθισμένους στο γρασίδι να συζητούν, να γελούν και να μοιράζονται φαγητό και ποτά με φίλους και οικογένεια. Αυτή είναι η τυπική εικόνα του Χανάμι. Η αρχαία παράδοση ωστόσο δεν διεξάγεται αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σε πολλές τοποθεσίες, ασκείται και το Γιοζακούρα, η νυχτερινή παρατήρηση των λουλουδιών, φωτισμένα από φανάρια που δημιουργούν μια εντυπωσιακή και ρομαντική ατμόσφαιρα.
Το Χανάμι: η τέχνη και η ευεξία
Το Χανάμι έχει εμπνεύσει γενιές Ιαπώνων καλλιτεχνών, από τον Χοκουσάι με τις εκτυπώσεις του Ουκιγιό-ε, που αποτυπώνουν την ομορφιά της φύσης και τις σκηνές της καθημερινής ζωής, μέχρι τους ποιητές που έχουν γιορτάσει την ανθοφορία των κερασιών στα χαϊκού και τάνκα τους. Δεν πρόκειται μόνο για μια αισθητική παράδοση, αλλά και για μια φιλοσοφία ζωής και μια πρακτική ευεξίας· μια παράδοση που μας προσκαλεί να επιβραδύνουμε, που μας θυμίζει τη σημασία του να κάνουμε ένα διάλειμμα, να αποσυνδεθούμε και να απολαύσουμε τη στιγμή. Αυτή μας οδηγεί να συνδεθούμε με τη φύση και να εκτιμήσουμε τα μικρά πράγματα, να βρούμε την εσωτερική μας ισορροπία και να μειώσουμε το άγχος.
“Κάτω από τις κερασιές
κανείς δεν είναι ξένος
την άνοιξη.”
Χαϊκού του Κομπαγιάσι Ίσσα (1763-1828 μ.Χ.)
Πώς να ασκήσετε το Χανάμι στο σπίτι
Δεν είναι απαραίτητο να πάτε στην Ιαπωνία για να απολαύσετε τα οφέλη του Χανάμι. Μπορούμε να φέρουμε αυτή την παράδοση στα σπίτια μας, μετατρέποντας απλές καθημερινές κινήσεις σε στιγμές ευεξίας εκμεταλλευόμενοι τη δύναμη της όρασης, της όσφρησης και της αφής. Μπορούμε εύκολα να δημιουργήσουμε μια άνετη ατμόσφαιρα ανάβοντας ένα αρωματικό κερί, βάζοντας χαλαρωτική μουσική και περιβάλλοντας τον εαυτό μας με φυσικά στοιχεία, όπως φρέσκα λουλούδια ή φυτά. Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο το να φροντίζουμε τον εαυτό μας, μετατρέποντας τη ρουτίνα της προσωπικής φροντίδας σε ένα τελετουργικό ευεξίας και αφιερώνοντας στιγμές για στοχασμό και διαλογισμό, απαλλαγμένοι από εξωτερικές επιρροές.
“Όποιος ζει σε αρμονία με τον εαυτό του ζει σε αρμονία με το σύμπαν”
Μάρκος Αυρήλιος
Η φράση του Μάρκου Αυρήλιου, όπως πολλές από τις ρήσεις του, προέρχεται από το έργο του “Σκέψεις” (στα ελληνικά “Τα εις εαυτόν”), και είναι αποτέλεσμα των προσωπικών στοχασμών ενός αυτοκράτορα φιλοσόφου, που ακολουθούσε τη σχολή του στοικισμού, προσπαθώντας να ζήσει μέσω της αναζήτησης της ισορροπίας και της σοφίας. Αυτή η σκέψη μας δίνει την ευκαιρία να παρατηρήσουμε πώς, ακόμα και στον δυτικό πολιτισμό, βρίσκουμε τα ίδια στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Χανάμι: μια πρόσκληση να βρούμε την ευεξία και την εσωτερική ισορροπία και να εκτιμήσουμε κάθε στιγμή της ζωής. Αν η ευεξία ξεκινάει από μέσα μας, το Χανάμι μπορεί να είναι ένας τρόπος, ένα σύστημα για να πειραματιστούμε, για να σβήσουμε τον θόρυβο του κόσμου, για να μην κατακλυζόμαστε, να βάλουμε τάξη στις προτεραιότητές μας, στις σκέψεις μας και να βρούμε την ισορροπία μας.
Πηγή: https://www.vogue.it/article/hanami-abitudine-giapponese-benessere-come-praticarla-a-casa?awc=29927_1741531293_061760bb38eeffa3a1274921746fdf3b&utm_source=awin&utm_medium=banner&utm_campaign=paid-vogue-shop-affiliation
