Ξεχάστε τα παραμύθια όπου η πριγκίπισσα περιμένει τον πρίγκιπα της. Τον 13ο αιώνα, στη Μογγολία, η Khutulun είχε ξεκάθαρες ιδέες: όποιος ήθελε να την παντρευτεί έπρεπε πρώτα να την νικήσει σε έναν αγώνα πάλης. Απόγονος του Τζένγκις Χαν, φοβερή πολεμίστρια και ανίκητη παλαίστρια, είχε συγκεντρώσει χιλιάδες άλογα και ταπείνωσε μια στρατιά από μνηστήρες. Και όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί… Λοιπόν, αποφάσισε εκείνη.
Khutulun, η Μογγόλα πριγκίπισσα που προκαλούσε τους μνηστήρες της σε πάλη και πάντα νικούσε
Όπως οι Βίκινγκς δεν ήταν μόνο άντρες, οι πριγκίπισσες δεν ήταν μόνο ήρεμες και ανυπεράσπιστες. Η Khutulun ήταν η κόρη του ισχυρού Μογγόλου ηγεμόνα Kaidu, αλλά και μια φοβερή πολεμίστρια. Από παιδί, είχε αποδείξει ότι ήταν πιο δυνατή και πιο ικανή από πολλούς άντρες στην τοξοβολία, στην ιππασία και, κυρίως, στην πάλη.
Μεγαλώνοντας, δεν σταμάτησε ποτέ να αποδεικνύει την αξία της, τόσο που ο πατέρας της την προτιμούσε από τους 14 γιους του όταν επρόκειτο να πάνε στη μάχη.
Ο Μάρκο Πόλο την περιέγραψε ως μια ψηλή, επιβλητική γυναίκα και τόσο δυνατή που έμοιαζε με γίγαντα. Δεν περιοριζόταν στο να πολεμά στο πλευρό του πατέρα της, αλλά έπεφτε μόνη της στις εχθρικές γραμμές, αρπάζοντας άντρες όπως το γεράκι αρπάζει το θήραμά του και τους έφερνε πίσω.
Κι όμως, ενώ στα πεδία της μάχης κυριαρχούσε τους εχθρούς, στην προσωπική της ζωή αντιμετώπιζε μια άλλη πρόκληση: τους μνηστήρες. Κόρη ενός μεγάλου ηγεμόνα, είχε μια ατελείωτη σειρά αντρών έτοιμων να τη ζητήσουν σε γάμο. Αλλά υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα: κανείς δεν μπορούσε να την παντρευτεί χωρίς πρώτα να την νικήσει σε έναν αγώνα πάλης. Και όποιος έχανε έπρεπε να της πληρώσει φόρο σε άλογα.
Η Khutulun έτσι συγκέντρωσε μια πραγματική αυτοκρατορία από άλογα. Ορισμένες πηγές μιλούν για 10.000 άλογα κερδισμένα στους αγώνες της, ένας αριθμός τόσο μεγάλος που προκαλούσε ζήλια ακόμα και στον αυτοκράτορα. Άλλωστε, οι καμήλες και τα άλογα στις μογγολικές στέπες ήταν ένα είδος συμβόλου κύρους λόγω της σημασίας τους.
Η συγγραφέας Hannah Jewell περιέγραψε την κατάσταση με μια τέλεια φράση: “Οι μογγολικές στέπες ήταν διάσπαρτες με θραύσματα κατεστραμμένων ανδρικών εγωισμών”.
Τελικά, αποφάσισε να παντρευτεί, αλλά το έκανε με τους δικούς της όρους: σύμφωνα με την ιστοριογραφία επέλεξε (ή της επιβλήθηκε;) έναν άντρα που δεν είχε ποτέ χρειαστεί να προκαλέσει. Αιώνες αργότερα, η ιστορία της ενέπνευσε την αφήγηση της Τουραντότ, από την οποία γεννήθηκε η όπερα του Giacomo Puccini.
Βέβαια, στην εκδοχή της όπερας η πριγκίπισσα δοκιμάζει τους μνηστήρες με γρίφους αντί για κινήσεις πάλης, αλλά η ιδέα παραμένει: αν θέλεις το χέρι μιας γυναίκας όπως η Khutulun, πρέπει να αποδείξεις ότι το αξίζεις. Ένα μάθημα, αυτό, που θα έπρεπε να αντηχεί στο μυαλό των αντρών ακόμα και τώρα: η αγάπη πρέπει να κερδίζεται, όχι να απαιτείται.
